21°
Cumhuriyet Halk Partisi Burdur İl Başkanı İzzet Akbulut yazılı bir Bir Basın açıklaması ile, CHP İktidarında Türk Köylüsü, Çiftçisi üretecek, Ülkemiz Kimselere Muhtaç Olmadığı Günlere kavuşacak dedi ve şimdiki durumu değerlendirdi.
Başkan Akbulut’un yazılı Basın açıklaması şu şekilde;
Tarımsal ürünlerde ithalat patlaması yaşanıyor! Buğdayda dünyada “birinci”, Pamukta “beşinci” ithalatçı ülke konumuna gelen Türkiye, buğday ithalatına “2.9 milyar dolar”, pamuk ithalatına “1.5 milyar dolar” ödedi!
Tarım ve Orman Bakanlığı’nın Şubat ayı Ürün Masaları raporlarında ülke tarımındaki adeta çöküş diyebileceğimiz tabloyu sergileyen resmi rakamlar apaçık görülüyor. Raporda; ülke tarımının, tarımsal üretimin ne hale getirildiği, artan nüfusa karşılık üretim miktarlarındaki büyük düşüşü ve hemen her üründe adeta patlayan ithalatı ve ödenen milyarlarca doları sergileniyor.
Sadece buğdayın “kötü kaderini” izlemek bile AK Parti iktidarlarının ülke tarımını, üreticiyi sürüklediği halin anlaşılması için yeterlidir!
Ekili alan: 2005 yılında 78,6 milyon dekar iken 2019 yılında 11 milyon dekar azalarak 68,4 milyon dekara inmiş! Üretim 2005’te 23 milyon ton iken 2019’da 19 milyon tona gerilemiş!
Türkiye 2019’da 1 milyon 136 bin ton ayçiçeği, 3 milyon 593 bin ton mısır, 9 milyon 844 bin ton buğday ithal etti. Daha da vahim olan bir süre öncesine kadar çoğu eski Sovyet Cumhuriyeti ya da doğu bloku ülkesi olan Ukrayna, Romanya, Bulgaristan, Moldova gibi ülkelerden yapılan ithalatın patlama yapması!
2019’daki verilere bakıldığında ayçiçeği ithalatının üçte birini (yüzde 33), mısır ithalatının yüzde 7’sini 3,5 milyon nüfuslu eski Sovyet Cumhuriyeti Moldova’dan yapıyor olmamız! Mısır ithalatında yüzde 51 pay Ukrayna’nın. 2019’da en büyük ithalat yapılan, milyonlarca tonla adeta patlama yaşanan ürünler ise buğday, mısır, ayçiçeği ve pamuk. Özellikle 2015’ten itibaren hemen her tarımsal üründe çok büyük ithalat artışları, yerli üretim düşüşleri ve ekili alanlarda hızla gerileme görülüyor. 2016’da 4 milyon 341 bin ton olan buğday ithalatı, her yıl en az 1 milyon ton düzeyinde artarak 2019’da 9 milyon 844 bin tona ulaşırken 5,5 milyon tonluk artış yaşanmış, 2 milyar 905 milyon dolar döviz ödenmiş!
Rusya ile yaşadığımız İdlib krizine karşılık enerjiden, turizme, doğal gazdan savunmaya kadar pek çok alanda olduğu gibi buğday ithalatının da yüzde 80’i aşan kısmı Rusya’dan ve bağımlı haldeyiz.
2019 yılında 950 bin tona ulaşan pamuk ithalatıyla dünyada en büyük pamuk ithalatçısı Çin’in ardından Vietnam, Bangladeş, Pakistan’dan sonra beşinci ithalatçı ülke konumuna gelen Türkiye’nin pamuk ithalatında yüzde 42 pay ile ABD ilk sırada, yüzde 18 ile Yunanistan ikinci sırada.
Türkiye Brezilya, Azerbaycan ve Türkmenistan’dan da pamuk ithal ediyor. Dünyanın en kaliteli pamuğunun üretildiği Söke ovası, Çukurova ve Harran ovasında ise üretici AK Parti’nin tarım politikalarıyla mağdur ve perişan edildiği için ekmiyor ve 2019’da pamuk ithalatına ödenen para 1,5 milyar dolara ulaşıyor!
Kuru fasulyede 2019 ithalatı 27 bin ton, nohut ithalatı 13 bin ton ve ödenen tutar 12,7 milyon dolar. Patateste ise 80 bin ton ithalat yapılırken bunun yüzde 70’i aşan kısmı tohumluk patates. Tohumluk patates ithalatında ise yüzde 67 pay ile Hollanda ilk sırada yer alıyor. Bakanlığın rapor sonuç bölümünde yapılan değerlendirmeler patlama yapan ithalata kılıf uydurmak için bin bir dereden su getirilmeye çalışıldığını gösteriyor. Ayçiçeği ithalatındaki artış, Türkiye’de hasadın gecikmesine, pamuk ithalatındaki artış tekstil – konfeksiyon ihracatına, buğday ve mısır ithalatındaki patlama makarna, bisküvi üretimi ve ihracatındaki artışa bağlanıyor!
GERÇEK: İktidarın uyguladığı tarım ve hayvancılık politikalarıyla yerli üretici üvey evlat muamelesi görüyor, üretmekten, ekmekten vazgeçiyor! Ekilmeyen arazilerdeki artışın yanı sıra birim alan başına alınan üretimdeki düşüş, üreticiye destek verilmemesi, ürünün para etmesi nedeniyle ortaya çıkan üretim açığının ithalat yoluyla kapatılarak, yerli üreticiden esirgenen paranın milyonlarca dolarlık ithalatlarla yabancı ülkelere ve üreticilere ödenmesi. Bu tabloda; üretim artmıyor, tüketim artıyor. Ülke nüfusu artınca üretmeden tüketmenin faturası “milyarlarca dolarlık tarımsal ve hayvansal ürün ithalatı” olarak hepimize yansıyor.
